-22-
Nakledilir ki, Hz. Cebrail (a.s.) yaratıldığı zaman kendisine baktı. Cemâlinin güzelliğinin ve nurânîliğinin şükrü olarak, Allâh için iki re’kat namaz kıldı. İki re’kat namazı otuz bin yılda edâ edip, dedi ki:
“Yâ Rabbi, benim gibi amel eden kulun var mıdır?
Yüce Allâh’dan hitap geldi ki:
“Ey Cebrâil, son zamanda birm tâife gelir. Az zamanda iki rekat namaz kılarlar. Kalp meşguliyeti ile ve çok eksikliklerle kıldıkları o iki rekat namazı, senin şu kıldığınla değiş,” dedi.
Cebrâil (a.s.) “Yâ Rabbi, böyle iken nasıl değişeyim?” dedi.
Hak Teâlâ buyurdu ki: “Sen hiç bir yer ihtiyâcın ve hiçbir engelin yok iken ibadet ediyorsun. Bu kolaydır. Lâkin onlar zayıf bünyeleri ile bir çok engelleri aşarak ibadet ederler. Bir taraftan çoluk çocuk, bir taraftan mal toplama düşüncesi, diğer taraftan düşman olan şeytan ile cihad ediyorlar. Bütün bunları yenip namazlarını edâ ederler. Bunların sevabı fazla olması, ihsânıma ve hikmetime uygundur.
Devamı var Alıntıdır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder